ฟ้าจางที่มัณฑเลย์การเดินทางสู่พม่า ตอนที่ 8ปลุกเสก๒

ฟ้าจางที่มัณฑเลย์การเดินทางสู่พม่า ตอนที่ 8ปลุกเสก๒

วันที่ 1 เดือน มิถุนายน 2561

เวลาสายๆโดยประมาณ

ณ.ยอดเขาโปปา

แล้วก็ถึงเวลาเสกวาระที่๒ ครับ เดินทางเรื่อยๆเลยๆมาหน่อยอยู่ในบริเวณเขาลูกเดียวกันครับ

ลักษณะเป็นสองชั้น คือชั้นบนจะเป็นที่ประดิษฐานรูปบรมครูโพ่หมิ่นเข่าก์ครับ

ชั้นบนเป็นที่ประดิษฐานบรมครูโปหมิ่นเข่าก์

ถ่ายรูปกับครูหน่อย

สัมผัสได้ถึงพลังงานที่ยิ่งใหญ่เหนือโลก

ตรงบริเวณนี้มีชั้นล่างเดินอ้อมลงไปด้านหลัง เป็นที่ที่มีตำนานนิทานพื้นบ้านโบราณที่เกี่ยวกับผู้สำเร็จในยุคต้นๆ ที่เรียกว่าซอจี(Zawgyi)

ภาพซอจีกำลังฝนยาครับ

เก็บดอกไม้ สมุนไพร ที่รอบๆ เขาโปปา 

ဇော်ဂျီ  ซอจี ครับ
แปลผู้วิเศษเป็นชื่อท่านน่ะครับ
บ้างก็ว่า "วิชะโต" (vechadoo)
ออกเสียงว่า ဝိဇာဒို วิชะโด
ที่มีความหมายว่าบรรลุธรรมวิเศษหรือกายสิทธิ์

ဇော်ဂျီ =ซอจี  ဝိဇာဒို =วิชะโด
ผมเทียบเสียงและอักษรพม่าให้แล้ว นะครับ

***ซอจี ครับ ไม่ใช่ "จอซี" ผมล่ะฮา เจอบางคนจะว่าแดกทั้งทียังเขียนผิด ku ละอิดละอาแท้หนอ แทนที่จะได้เอาไปเผนแพร่พูดคุยดันเสือกเอาไปขายหน้า

ครั้งนี้ เราลงไปเสก ที่แท่นฝนยา เชื่อกันว่า เป็นที่ฝนยาของเหล่าเทพยดาและนัตทั้งปวงครับ ตลอดทั้งนัตทั้งปวงและ ซอจีหรือวิชะโด
ที่เกี่ยวกับการช่วยผู้ผู้คนบนโลกอย่างอัศจรรย์และมอบให้แก่ผู้มีบุญไปครอบครองเผื่อสำเร็จประโยชน์ต่อ "ဝိဇာ"เวกส่า(ผมเทียบอักษรพม่าให้แล้วนะครับ)

สถานที่ตรงนี้เป็นแท่นฝนยาที่ศักดิ์สิทธิ์ครับ เชื่อว่าเหล่าเทพเทวดา นัต และซอจี จะเข้ามาฝนยากันในเวลาเที่ยงคืนของวันพระใหญ่ เอาก็เสกกันตรงนี้เลย เพราะเขาใช้ฝนยากันมาเป็นพันๆปีแล้ว ศักดิ์สิทธิ์มากๆ นับพลังสถานที่จริงถูกใช้งานจริงๆ ใช้ฝนและขยายมหาว่านยามามากมายนับไม่ถ้วน เป็นร้อยๆปี

ข้อมูลเรื่อง ซอจี/ซอคยี/วิชาโด
ဇော်ဂျီ =ซอจี  ဝိဇာဒို =วิชะโด


เสกกันวาระที่ 2 ณ.สถานที่ตรงนี้ครับ เพื่อรับพลังงานของมหาว่านยา ณ.สถานที่ฝนยา บนยอดเขาโปปา

ภาพช่วงปลึกเ

ดูคริปวิดิโอ การเสกมหาว่านยาวาระ2

วันนี้จะมาคุยเรื่องเทพาจารย์สายพม่า อีกท่านหนึ่งที่น่าสนใจไม่น้อย
คือท่าน  วิชะโด หรือท่าน ซอจี หรือครู ซอคะยี  ในตำนานกล่าวว่าท่านคือเทวดากลางหาว เหาะเหินเดินอากาศไปทั่วทิศทั้งสิบหรือที่ที่ไหนที่เงาพระมหาธาตุในเมืองม่านพาดผ่านไปถึงทั่วแผ่นดินม่าน(พม่า)ก็ไปได้ไกลขนาดนั้น นั่นเอง

ท่านคือผู้สอนเคล็ดลับวิชาให้แก่ท่านสะย่าหลายคน-ตน-รูป-องค์ เลยเชียวแหล่ะ

ซอคยี (Zawgyi) มีความหมายได้หลายประการ อาจหมายถึงคนทรง นักเล่นแร่แปรธาตุ นักมายากล นักเวทย์มนตร์ ฤษี โยคี หรือผู้วิเศษก็ได้ ซึ่งซอคยีมักจะเล่นไสยศาสตร์ เช่น ฝังเหล็กไหลหรือแร่ธาตุไว้ในร่างกายเพื่อให้มีอิทธิฤทธิ์เหนือคนธรรมดา ได้แก่ การเหาะเหินเดินอากาศ ดำดิน ดำน้ำได้ ซอคยีมักอาศัยอยู่ในป่า มีนิสัยร่าเริง รวมถึงยังชอบสมสู่กับนารีผล เป็นที่ศรัทธาของชาวบ้าน ซอคยีมักจะบำเพ็ญตบะจนมีอิทธิฤทธิ์มาก มีอายุยืนผิดมนุษย์ทั่วไป ส่วนหนึ่งได้มาจากการกินสมุนไพรที่ได้จากภูเขาโปปา (ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ผีนัตหม่องทินเดและชเวนาเบอาศัยอยู่) และการปรุงยาสมุนไพรดังกล่าวจำเป็นต้องบริกรรมคาถากำกับ และจะต้องปรุงยาในช่วงเวลาที่เป็นมงคล

เมื่อกินยาวิเศษดังกล่าวแล้ว ซอคยีจะกลายเทพ นุ่งกางเกงและเสื้อคลุมสีแดง มีเครื่องประดับที่เป็นทอง สวมหมวกและรองเท้าสีแดง ถือไม้เท้าศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงการกลายเป็นเทพนี้ ซอคยีจะทิ้งร่างเดิมของตนที่จะกลายเป็นร่างคล้ายเด็กทารก มีสีทอง และมีกลิ่นหอมดั่งกล้วยหอมทั้งนี้ มีความเชื่อกันว่า หากใครได้ร่างเดิมของซอคยี ก็จะกลายเป็นผู้มีอิทธิฤทธิ์ แม้จะมีฤทธิ์ไม่มากเท่าซอคยี แต่ก็สามารถแคล้วคลาดจากอาวุธและของมีคมทุกชนิดได้

ซอคยี แท้จริงแล้ว มีมากมายนับไม่ถ้วน หลายท่านหลายกลุ่ม คล้ายกับเทวดากลางหาว หรือเทวดาเดินหน หรือวิทยาธร วิชาธร ของไทยนั้นเอง แต่จะมีเพียงแค่ตนหรือองค์เดียวเท่านั้นที่เป็นหัวหน้ากลุ่มเป็นเสมือนผู้นำคณะ มีฤทธิ์มาก มีอำนาจ หรือที่เรียกกันในนามว่าวิชาโด  นั่นเอง

ในพม่า มักจะปรากฏซอคยีในรูปของการแสดงต่างๆ เช่น การแสดงหุ่นกระบอก หรือระบำซอคยี